قسمت 19: مراقبت های آگاهانه از تروما و حمایت از سلامت روان در دوران اولیه کودکی

کی کانرز، MSW، LCSW-C یک مددکار اجتماعی و مربی دارای مجوز در دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند است. کار او بر مراقبت های آگاهانه از تروما، استرس تروماتیک کودک و خانواده، مراقبت از سلامت روان نوزادان و اوایل دوران کودکی متمرکز است. این پادکست در مورد چیستی تروما، تأثیر تجربیات نامطلوب دوران کودکی بر کودکان و بزرگسالان بحث می‌کند و اطلاعاتی را در مورد برنامه‌های حمایتی جامعه که در سراسر مریلند در دسترس است، ارائه می‌کند.

نمایش یادداشت ها

2:05 درباره مرکز مطالعات نوزادان تقی مدرسی

3:45 بالتیمور-شبکه تحول خدمات اولیه چیست؟

5:10 درباره کی کانرز

6:36 تعریف سلامت روان

7:51 تأثیر تروما بر جوامع

10:39 تروما چیست؟

12:15 کاهش تجارب نامطلوب دوران کودکی

17:07 حمایت جامعه از خانواده ها

21:06 ارائه مراقبت های آگاهانه از تروما: همه ما نقش ایفا می کنیم

24:26 مراقبت از خود

رونوشت

کوئینتون اسکیو (1:30)

به «211 چیست؟» خوش آمدید پادکست نام من Quinton Askew، رئیس و مدیر عامل شرکت 211 Maryland/شبکه اطلاع رسانی مریلند. مهمان محترم کی کانرز، مددکار اجتماعی و مربی دارای مجوز در دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند، گروه روانپزشکی; مدیر پروژه با بالتیمور-شبکه تحول خدمات اولیه (B-NEST)؛ و مدیر اجرایی مرکز مطالعات نوزادان تقی مدرسی. چطور هستید؟

کی کانرز، MSW، LCSW-C (1:56)

ممنون کوئینتون اینجا بودن خیلی هیجان انگیز است. من از کاری که 211 برای مریلند انجام می دهد بسیار هیجان زده هستم. خوشحالم که امروز بخشی از برنامه هستم.

درباره مرکز مطالعات نوزادان تقی مدرسی

کوئینتون اسکیو (2:05)

من از آن قدردانی می کنم. از داشتنت خوشحالم بنابراین، می توانید کمی در مورد آن به ما بگویید مرکز مطالعات نوزادان تقی مدرسی (CIS) و وابستگی آن به دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند؟

کی کانرز، MSW، LCSW-C (2:15)

دکتر مدرسی از مبتکران بهداشت روانی نوزادان و اوایل دوران کودکی و روانپزشکی کودک و نوجوان بود. او از ایران مهاجرت کرد، به دانشکده پزشکی در دانشگاه مک گیل رفت و سپس برای ایجاد حرفه خود به بالتیمور آمد.

در سال 1982، او مرکز مطالعات نوزادان (CIS) را با یک مهمان بسیار برجسته در یک سمپوزیوم افتتاح کرد، از جمله اریک اریکسون و همسرش، جوآن اریکسون، که واقعاً افرادی هستند که هنوز هم همه ما در مورد رشد کودک مطالعه می کنیم.

و از آنجا، مردم گفتند، "خب، آیا این خدمات را به بالتیمور می آورید؟" ما تقریباً همین کار را انجام داده ایم، که این است:

• ارائه خدمات بهداشت روانی دوران کودکی چه در کلینیک و چه در جامعه. درباره خدمات ارائه شده توسط CIS بیشتر بدانید.
• آموزش افرادی که می خواهند درباره این کار بیشتر بدانند، از جمله روانپزشکان کودک، روانشناس کودک، مددکار اجتماعی، مشاور، پرستار و دانشجویان پزشکی.

ما اینجا یک پردیس قوی داریم و بنابراین می‌توانیم بسیاری از دانشجویان فوق‌العاده فوق‌العاده را در معرض این رشته از کار قرار دهیم، و سپس با افرادی که قبلاً فارغ‌التحصیل شده‌اند کار کنیم و در این زمینه از آنها در حرفه‌شان حمایت کنیم. خوب.

بالتیمور-شبکه تحول خدمات اولیه چیست؟

(3:45)

بالتیمور-شبکه تحول خدمات اولیه پروژه ای است که ما واقعاً به آن افتخار می کنیم. این یک مفهوم است و ما به همکاری اعتقاد داریم و همه نوع صداها را وارد فرآیند تغییر می کنیم که از خانواده هایی با فرزندان خردسال حمایت می کند.

این راهی است که ما سعی می کنیم کار را انجام دهیم. اما ما بسیار خوش شانس بوده ایم که از طریق برنامه ای که آنها نامیده اند، مقداری بودجه فدرال از طریق اداره خدمات سوء مصرف مواد و بهداشت روانی (SAMHSA) دریافت کرده ایم. شبکه ملی استرس تروماتیک کودک. و این یک فرآیند کمک هزینه واقعاً متحول کننده است.

و ما در مریلند بسیار خوش شانس هستیم که چندین مرکز داریم، و مرکز ما تنها مرکزی است که واقعاً روی کودکان بسیار خردسال تمرکز دارد. و بنابراین، در آن کمک مالی خاص، ما توانسته‌ایم در دسترس بودن Healthy Steps، یک مدل مبتنی بر شواهد در مراقبت‌های اولیه را ارتقا دهیم.

بنابراین، در مورد:

• پیشگیری از تروما
• شناسایی تروماها
• تأثیر منفی استرس آسیب زا می تواند بر کودکان و خانواده های خردسال داشته باشد
• دادن اطلاعات و مهارت‌هایی که به والدین برای شروع خوب فرزندانشان نیاز دارند، علیرغم اتفاقات دشواری که رخ داده است.

و سپس، من مددکار اجتماعی شدم و خودمان را عامل تغییر می‌دانیم. بنابراین ما سعی می کنیم مهارت ها را در یک زمینه خاص توسعه دهیم. بنابراین، من حوزه سلامت روان را انتخاب کردم. نه تنها برای تبدیل شدن به یک درمانگر، بلکه برای رفع موانعی که بر سر راه سلامت روان کودکان قرار می گیرد و چیزهایی که مانع دسترسی افراد به خدمات سلامت روان می شود. مددکاران اجتماعی در سطح فردی، سطح خانواده و سطح جامعه بزرگتر کار می کنند.

این مناسب بود، و من مشتاق هستم که همیشه یاد بگیرم. این یک میدان باز است که در آن نوآوری های زیادی اتفاق می افتد.

تعریف سلامت روان

کوئینتون اسکیو (6:36)

هموطن بالتیموری، پس می فهمم. من می دانم که تعاریف زیادی از سلامت روان و معنای آن برای سلامت فردی وجود دارد. سلامت روان را چگونه تعریف می کنید؟

کی کانرز، MSW، LCSW-C (6:48)

سلامت روان واقعاً برای سلامتی مهم است. می دانید، بدون سلامت روان نمی توانید سلامتی خوبی داشته باشید. من آنها را در هم تنیده و به هم پیوسته می بینم.

روشی که من آن را تعریف می‌کنم این است که در واقع توانایی تنظیم افکار، احساسات و خلق و خویتان است. همچنین توانایی داشتن در روابط سالم است زیرا برای سلامت اجتماعی شما بسیار مهم است.

فکر می‌کنم همه ما دوره‌ای از انزوا و اختلالات بزرگ در شبکه‌های اجتماعی را پشت سر گذاشته‌ایم. بنابراین، من فکر می کنم همه ما می توانیم احساس کنیم که چگونه آن عنصر مهم سلامت روان چیزی است که باید به آن توجه کرد.

سپس آخرین چیز این است که از سلامت عاطفی و سلامت اجتماعی خود مراقبت کنید و شما را در جایی قرار دهیم که بهترین خود باشید. و به این ترتیب که بتوانید در مدرسه خوب عمل کنید، یا بتوانید در محل کار خوب عمل کنید، یا بتوانید از خانواده یا جامعه خود به روش های معناداری حمایت کنید.

تاثیر تروما بر جوامع

کوئینتون آسکی (7:51)

با این تعریف، سلامت روان همه است، درست است؟ بیایید کمی در مورد برخی از کارهایی که با کودکان، خانواده‌ها و جوامعی که تحت تأثیر آسیب‌های روحی و روانی هستند صحبت کنیم. آیا می‌توانید برخی از آن بینش‌ها را در مورد چشم‌انداز چالش‌های سلامت روانی که می‌بینید و نوعی از مسائل افرادی که به دنبال درمان هستند، به اشتراک بگذارید؟

کی کانرز، MSW، LCSW-C (8:13)

بله، من فکر می کنم که در سطح جامعه بزرگتر، فوق العاده الهام بخش بوده است. برای شنیدن من از مردم در همه سطوح، سیاستمداران، برنامه های خبری، صدا و سیما، معلمان، بچه ها، والدین، در واقع از کلمه تروما استفاده می کنند.

من می شنوم که مردم آن را می گویند و همیشه در مورد آن صحبت می کنند، و آنها واقعاً می دانند در مورد چه چیزی صحبت می کنند.

وقتی حدود 20 سال پیش شروع کردم، کلمه T کلمه ای بود که مردم واقعاً از آن دوری می کردند. شاید از آن به عنوان مرکز ترومای شوک یاد کنند، چیزی شبیه به آن. اما من فکر می کنم که مردم، از آنجایی که ما آسیب های مشترکی در مورد نگرانی های عدالت اجتماعی، مسائل مهاجرت، و نگرانی های بهداشت عمومی همه گیر داشته ایم، فکر می کنم مردم این ایده را پذیرفته اند و واقعاً آن را در سطح عمیقی درک می کنند.

کاری که می توانیم برای استرس انجام دهیم

اینکه انواع خاصی از استرس و مقادیر مشخصی از استرس به طور کلی برای سلامت افراد خوب نیستند. و با هم می توانیم کارهایی را در مورد آن انجام دهیم:

• خودمان را آموزش دهیم
• چند مهارت برای مدیریت استرس کسب کنید
• حمایت از جوامع
• برای افرادی که ممکن است از حق رای محروم شوند دفاع کنید

بنابراین، در سطح جامعه، من این را در سطح کودک و خانواده می بینم.

من می توانم بگویم که یک مانع هنوز ننگ است. انگ هنوز در راه است. اگر والدین نگرانی هایی در مورد سلامت روان خود در دوران رشد داشته اند، ممکن است انگ و تلاش برای کمک گرفتن یا صحبت کردن در مورد آن را تجربه کرده باشند. من فکر می کنم که هنوز هم خود را نشان می دهد. اما، من همچنین می بینم که آن را به شکلی مثبت نشان می دهد، جایی که والدین به ما می گویند، این اتفاق در کودکی برای من افتاد و کمکی دریافت نکردم و من برای بچه هایم کمک می خواهم.

من می بینم که درک بیشتری نشان داده می شود، اما مبارزه با انگ کاری است که همه ما می توانیم با هم انجام دهیم زیرا واقعاً در مسیر بهبودی افراد قرار می گیرد.

کوئینتون اسکیو (10:17)

بله، من با آن موافقم. آیا باید از تروما و حس توصیف برخی از تجربیات استفاده کنیم؟ آیا هر دو طیف را شنیده‌اید که نمی‌خواهیم مدام بگوییم تروما، زیرا ممکن است باعث ایجاد عواطف یا احساسات شود؟ آیا این باید توصیفی از آنچه هست باشد؟

تروما چیست؟

کی کانرز، MSW، LCSW-C (10:39)

این معضلی است که ما هنوز در حال رفع آن هستیم. من می‌توانم بگویم که با کلمه تروما سرسری نمی‌کنم.

می دانید، من فقط می خواهم تروما را در مورد موارد زیر اعمال کنم:

• ترسناک
• ترسناک
• تجربیات طاقت فرسا

این واقعاً تعریف اصلی یک رویداد آسیب زا است.

همه ما اثرات متفاوتی را در رابطه با آن رویدادها تجربه کرده و داریم. بنابراین، اداره خدمات بهداشت روانی و سوء مصرف مواد (SAMHSA) یک تعریف بسیار کاربردی از تروما دارد که همان سه E است.

• رویداد، بنابراین اگر چیزی ترسناک، طاقت فرسا و خطرناک باشد.
• تجربه. چگونه آن فرد، آن خانواده، و آن جامعه چگونه حوادث ترسناک و طاقت فرسا یا خطرناک را تجربه کرد؟
• آخرین E چیزی است که هستند تاثیرات? بنابراین، چگونه قرار است به نوعی بر همه ما تأثیر بگذارد؟

اما، اثرات ماندگار ممکن است برای برخی افراد چندان قابل توجه نباشد. آن‌ها مهارت‌های زیادی برای مقابله دارند، منابعی در اختیار دارند و از حمایتی که در زمان وقوع اتفاق سخت نیاز داشتند برخوردارند.

و اینجاست که خدمات و منابع و حمایت جامعه وارد می شود.

• وقتی مردم بفهمند
• آنها اطلاعات مورد نیاز خود را دارند.
• آنها مهارت هایی برای کمک به بهبودی دارند.
• آنها منابع را دارند.
• آنها روابط حمایتی دارند و شرمنده و سرزنش نمی شوند.

کاهش تجارب نامطلوب دوران کودکی

کوئینتون اسکیو (12:15)

بنابراین، من می دانم که ما از چند اصطلاح و اصطلاحات مختلف استفاده خواهیم کرد. با صحبت از آن، برخی از اصطلاحات مختلفی که در مورد آنها صحبت خواهیم کرد، مراقبت از تروما است. آیا می‌توانید به طور خلاصه توضیح دهید که تجارب نامطلوب دوران کودکی (ACE) چیست، مراقبت از آسیب‌های روانی چیست و چرا درک آن‌ها برای دیگران مهم است؟

کی کانرز، MSW، LCSW-C (12:36)

بله، این یک سوال عالی است. بنابراین، تجربیات نامطلوب دوران کودکی (ACEs) واقعاً اصطلاحی است که احتمالاً از یکی از مهمترین مطالعات بهداشت عمومی امروز بیرون آمده است. در اواخر دهه 1990، دکتر وینسنت فلیتی و دکتر رابرت آندا محققین اصلی مطالعه تجربه نامطلوب دوران کودکی بودند. آنها کار را برای درک بیماری های قلبی در حال رشد و مشکلات وزنی بزرگسالان آغاز کردند.

چیزی که آنها در این مطالعه دریافتند این بود که این تجربیات نامطلوب دوران کودکی هم بر بیماری مزمن قلبی و هم بر رابطه با غذا و مشکلات با افزایش وزن تأثیر می‌گذارد، بلکه بر موارد دیگری مانند دیابت و سایر بیماری‌های مزمن که اغلب با پاسخ‌های استرس مرتبط هستند نیز تأثیر می‌گذارد.

این علم واقعاً به ما کمک می‌کند تا بفهمیم و باز کنیم که وقتی این نوع موقعیت‌های استرس‌زا، زمانی که این ناملایمات در دوران کودکی اتفاق می‌افتند، زمینه را برای شرایط سلامت روانی بعد و همچنین شرایط سلامت جسمانی فراهم می‌کند. به همین دلیل است که تمرکز از دیدگاه سلامت عمومی حمایتی، کاهش انواع استرس کودکان در دوران کودکی است. بنابراین، ما می توانیم زمینه را برای سلامتی بهتر با رشد آنها فراهم کنیم.

کوئینتون اسکیو (14:03)

می‌دانم که در شهر بالتیمور بزرگ شدم، تجربیات و رویدادهایی وجود داشت که تجربه کردم یا حتی به خاطر می‌آورم، می‌دانید، تجربه‌های آسیب‌زا هستند. چگونه دوران کودکی به طور کلی رشد یک فرد را با بزرگتر شدن و داشتن این افکار یا تجربیات شکل می دهد؟ چگونه این امر بر رفاه آنها در بزرگسالی تأثیر می گذارد؟

کی کانرز، MSW، LCSW-C (14:27)

خوب، من نمی خواهم در مورد استرس کاملاً منفی باشم، زیرا همیشه کمی استرس عادی وجود دارد که هم بچه ها و هم بزرگسالان هر روز آن را تجربه می کنند. در بسیاری از مواقع، استرس چیزی است که ما را تشویق می کند تا در یک آزمون خوب عمل کنیم، به موقع در محل کار حاضر شویم یا انتظارات را برآورده کنیم.

برای کودکان، این به معنای کمک به آنها برای برآوردن انتظارات رشدی خود است. بنابراین، این یک نیروی محرک است که به آنها کمک می کند چیزهای جدید را امتحان کنند، کشف کنند و سپس تمام مهارت های خود را بیشتر توسعه دهند.

یک استرس سطح متوسط وجود دارد که محققان هاروارد آن را استرس قابل تحمل نامیدند. این زمانی است که یکی از آن اتفاقات ترسناک، خطرناک و طاقت فرسا رخ می دهد. مانند کسی که می میرد، یا متأسفانه برای کودکان در شهر بالتیمور، آسیب اصلی شاهد خشونت جامعه است – زندگی در مکان هایی که در آن احساس امنیت نمی کنید.

کودکان به حفاظت و ایمنی نیاز دارند، به ویژه زمانی که در سنین پایین هستند، زیرا آنها تمام مهارت های رشدی برای محافظت از خود را ندارند. ما با میخ یا زره سخت یا هیچ یک از این چیزها به دنیا نمی آییم. ما گاهی اوقات دوست داریم فکر کنیم که فوق العاده قدرتمند هستیم، اما در واقع، ما پوست بسیار نرمی داریم و استخوان هایمان می توانند بشکنند، و انواع چیزهایی وجود دارد که از نظر فیزیکی آسیب پذیر هستیم.

بنابراین، بهترین حفاظت قدرت یکدیگر هستند. بنابراین، وقتی مردم از یکدیگر مراقبت می کنند و سپر محافظ یکدیگر هستند، این چیزی است که واقعاً به مهار استرس ناشی از چیزهای دشوار کمک می کند.

بنابراین، وقتی بچه ها خیلی کوچک هستند، این پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگشان هستند. حلقه تنگ تری که شما آن را خانواده و حتی همسایه های نزدیک می نامید.

همانطور که بچه ها بزرگتر می شوند، نوجوانان و بچه های مدرسه راهنمایی نیز شامل دوستان، معلمان و سایر افراد می شوند.

بنابراین، وقتی شکافی در هر یک از این سپرهای محافظ وجود دارد، می‌تواند کودکان را در معرض خطر ابتلا به علائم استرس آسیب‌زا قرار دهد. این زمانی است که می‌خواهیم از برخی خدمات خود استفاده کنیم تا تشخیص دهیم که چه زمانی کودک تحت تأثیر منفی قرار می‌گیرد یا استرس را تا حدی احساس می‌کند که علائم استرس آسیب‌زا را داشته باشد.

این شبیه کابوس است و در تمرکز مشکل دارید زیرا نگرانی ها و ترس ها چیزی هستند که باید روی آنها تمرکز کنید. زیرا مغز همیشه ابتدا روی ایمنی تمرکز می کند. و اگر نگران امنیت خود هستید، تمرکز بر چیزهایی که کودکان برای یادگیری و رشد باید انجام دهند، واقعاً سخت است.

پشتیبانی جامعه

کوئینتون آسکی (17:07)

درست است. مدارس و جوامع چه نقشی در ارائه آن پشتیبانی، منابع و اطلاعات دارند؟ من حدس می‌زنم که داشتن منابع مدرسه و جامعه برای کمک به کودک، بخش مهمی از رشد کودک است.

کی کانرز، MSW، LCSW-C (17:21)

من فکر می کنم آنچه که ما به عنوان بخش بسیار مهمی از مراقبت های آگاهانه از تروما یاد می گیریم این است که همه با هم در آن هستیم.

و هر چه بیشتر این خدمات سلامت اجتماعی-عاطفی را ادغام کنیم، و از جمله خدمات سلامت روان را در مکان‌هایی که بچه‌ها و خانواده‌ها هر روز در آنجا حضور می‌یابند، ادغام کنیم، به طوری که دسترسی به حمایت‌های سلامت روان سخت نباشد، فکر می‌کنم که برای مراقبت های آگاهانه از تروما مرکزی است.

شما قبلاً در مورد پروژه های ما پرسیدید. ما اینجا یک کلینیک داریم و به حدود 80 خانواده در سال خدمت می کنیم که در واقع به یک کلینیک سنتی سرپایی می آیند که در آن ما بخشی از کل بخش روانپزشکی هستیم. ما نوزادان را به سالمندان می‌بینیم، اما یاد گرفته‌ایم که والدین از ما می‌خواهند به جایی که هستند برویم. آنها این اطلاعات را می خواهند. آنها این حمایت را می‌خواهند، اما آن را در آغاز کار می‌خواهند. آنها آن را در برنامه های مراقبت از کودکان دوست دارند. آنها آن را در مهد کودک و مهدکودک و مدارس برای بچه های بزرگتر، از جمله مراقبت های اولیه، دوست دارند.

ما پروژه ای به نام داریم HealthySteps، جایی که ما فردی مانند من را در بخش مراقبت های اولیه قرار می دهیم تا زمانی که خانواده ها برای دیدن پزشکان اطفال خود می آیند منبعی باشیم و حمایت و منابع بهداشت روانی را برای خانواده ها فراهم کنیم. (یادداشت ویراستار: یک ارائه دهنده HealthySteps در مریلند پیدا کنید.)

در سال اول زندگی، 13 قرار ملاقات وجود دارد. بنابراین، شما واقعاً در آن سال‌های اولیه با خانواده‌ها آشنا می‌شوید. و اینگونه است که پزشکان اطفال برای شبکه حمایتی خانواده هم مورد اعتماد و هم حیاتی هستند. پس جای خوبی برای بودن است.

ما هم وارد هستیم امتیاز و جودی مراکزو مریلند دارای یک شبکه فوق‌العاده از مراکز جودی هویر در اوایل کودکی است، و این مکان دیگری برای حمایت از سلامت روان برای کل خانواده است.

همکاران من در اینجا در دانشگاه بخشی از یک کار بزرگ هستند مرکز ملی بهداشت روانی مدارس (NCSMH). بنابراین آنها نه تنها در اینجا بلکه در سراسر کشور از آن دفاع می کنند.

کوئینتون آسکی (19:25)

من با مراکز جودی هم خیلی آشنا هستم. شما به مراقبت از تروما اشاره کردید. این بدان معناست که کسی که در مدارس کار می کند یا حمایت هایی را ارائه می دهد که من از آن آگاه هستم، می تواند تشخیص دهد که آیا جوانان من از مشکلات یا موانعی عبور می کنند یا اینکه بهتر است از آنها حمایت کنم.

کی کانرز، MSW، LCSW-C (19:44)

من می گویم هر یک از ما، بسته به اینکه چه نقشی داریم، می توانیم در مراقبت های آگاهانه از تروما تفاوت ایجاد کنیم. شما و 211 کارهای زیادی برای اتصال افراد به منابع و همچنین دریافت اطلاعات از آنجا انجام می دهید.

من فکر می‌کنم آگاهی بخشی اساسی از مراقبت‌های آگاهانه از تروما است، درک این نکته که ناملایمات، به‌ویژه در دوران کودکی، می‌توانند برای بچه‌ها آسیب‌زا باشند. چگونه می‌توانیم تأثیر منفی آن ناملایمات را مهار کنیم، و چگونه می‌توانیم در صورت وجود یک آسیب شناخته‌شده - مرگ در خانواده یا حادثه خشونت‌آمیز در مدرسه یا جامعه، واکنش نشان دهیم؟

ما می دانیم که برخی چیزها در حال حاضر آسیب هستند. بنابراین اگر بتوانیم به آن‌ها پاسخ دهیم، می‌توانیم از علائم استرس آسیب‌زای منفی در مسیر جلوگیری کنیم، اگر واقعا بتوانیم آن‌ها را زودتر برطرف کنیم.

آگاهی یکی است و سپس منابع و روابط انتقادی.

به همین دلیل حضور در آنجا بسیار مهم است. اگر می توانید یک فرد قابل اعتماد در جامعه، مدرسه یا مطب اطفال باشید. مردم می دانند وقتی نگرانی وجود دارد به شما مراجعه کنند. روابط برای مراقبت های آگاهانه از تروما حیاتی هستند.

ارائه مراقبت های آگاهانه از تروما: همه ما نقش ایفا می کنیم

کوئینتون اسکیو (21:06)

بنابراین، هر کسی می‌تواند تحت مراقبت‌های آگاهانه از تروما باشد یا ارائه دهد.

کی کانرز، MSW، LCSW-C (21:120

من هم اینچنین فکر میکنم. آره یکی از مانتراهای مراقبت از تروما این است که از کار در سطح فدرال در SAMHSA بیرون می‌آید، این است که ما باید از آنچه که با کسی مشکل دارد به آنچه برای او اتفاق افتاده است تغییر دهیم.

و بنابراین تروما و در مراقبت از سلامت روان، یکی از معدود مواردی است که علت تشخیص بالقوه استرس تروماتیک با این موارد شروع می شود:

• چه اتفاقی برات افتاده؟
• آیا آن چیز ترسناک و طاقت فرسا بود؟
• چگونه آن را تجربه کردید و چه تأثیراتی داشت؟

این واقعاً حیاتی است که این سؤال در ذهن شما ایجاد شود.

• چه اتفاقی برای آن شخص افتاد؟
• و چگونه می‌خواهم با شفقت و همدلی و اطلاعات و منابع برای کمک به بهبودی آنها پاسخ دهم؟

کوئینتون آسکی (22:04)

این یک راه بسیار قدرتمند برای نگاه کردن به آن است. شما روی برخی از رویکردهایی که اتخاذ می‌کنید، نکات کلیدی و برخی دیگر از رویکردهای درمانی نوآورانه‌ای را که دیده‌اید یا از آنها برای کمک به رفع برخی از نگرانی‌های سلامت روان استفاده می‌کنید، لمس کرده‌اید.

کی کانرز، MSW، LCSW-C (22:17)

من احساس می کنم خیلی خوش شانس هستم که مدت زیادی است که بخشی از شبکه ملی استرس تروماتیک کودک هستم. و می‌توانم بگویم که این روی شغل و درک من از استرس آسیب‌زا تأثیر گذاشته است.

بنابراین، برای مثال، زمانی که تیراندازی های غم انگیز در بروکلین رخ داد، ما توانستیم با منابعی برای پاسخ دهندگان پاسخ دهیم.

• چگونه با بچه های جوان در مورد اتفاقات ترسناکی که در محله آنها اتفاق می افتد صحبت کنیم.
• چگونه با نوجوانان صحبت کنیم.
• دنبال چه چیزی میگردی.
• چگونه به والدین کمک کنیم که بتوانند واکنش فرزندان خود را نسبت به اتفاقی که رخ داده است، زیر نظر بگیرند.

بنابراین، من می گویم این یکی است. من منابع شبکه ملی استرس آسیب‌زای کودک را جمع‌آوری کردم تا بتوانم تا آنجا که می‌توانم اطلاعات بیشتری در اختیار همه قرار دهم.

مورد بعدی نحوه پاسخگویی است. بنابراین هم به سایر متخصصان در مورد تروما آموزش دهید، چه چیزی را باید جستجو کرد، علائم و نشانه های استرس تروماتیک چیست و چگونه می توانید به کمک دسترسی پیدا کنید.

سپس، برای اینکه به اندازه کافی خوش شانس باشیم که در بخش سلامت باشیم، درمان‌های تروما مبتنی بر شواهد را برای بچه‌های خیلی جوان و والدینشان و در خط خدمات کودک خود در اینجا برای بچه‌های بزرگتر نیز ارائه می‌کنیم.

من واقعاً با افتخار می گویم که به دلیل همکاری خانواده ها و محققان و پزشکان. ما توانسته‌ایم زمینه را به جلو ببریم، و شواهد خوبی برای درمان‌هایی داریم که کار می‌کنند و واقعاً علائم تروما را کاهش می‌دهند و می‌توانند خیلی سریع بهبود یابند.

یکی از چیزهایی که متوجه می‌شویم این است که والدین دارای ACEهایی بوده‌اند که قبلاً در مورد آنها صحبت کردیم، و ممکن است رویدادهای آسیب‌زا در بزرگسالی آنها اتفاق بیفتد، بنابراین ما به خدمات بسیار بیشتری برای والدین نیاز داریم. والدین همیشه می‌خواهند اول چیزهایی را که بچه‌هایشان نیاز دارند، دریافت کنند، اما چیزی که متوجه می‌شویم این است که باید تلاش کنیم تا خدمات و منابعی را که نیاز دارند، بهتر انجام دهیم. اگر از خود مراقبت نکنند نمی توانند کاملاً از فرزندان خود مراقبت کنند.

خودمراقبتی

کوئینتون آسکی (24:26)

یعنی مراقبت از خود و مراقبت از خود. و شما به ارائه کمک به مراقبان اشاره کردید. اهمیت خودمراقبتی برای کسانی که در حال ارائه خدمات و حمایت هستند چیست؟ و شنیدن و دیدن این اطلاعات به صورت روزانه؟ شما چه کار می کنید و برای کسانی که این کار را انجام می دهند چقدر اهمیت دارد؟

کی کانرز، MSW، LCSW-C (24:44)

این بزرگترین درس سال های همه گیر COVID-19 بود. می دانید، زمانی که اولین پاسخ دهندگان و همکارانمان را در بیمارستان دیدیم که تلاش های قهرمانانه ای برای کمک به مردم و کمک به جامعه در کل انجام می دهند. ما خانواده‌هایی را دیدیم که هر دو در جامعه کار می‌کنند، بنابراین بسیاری از خانواده‌هایی که اینجا در کلینیک خود می‌بینیم دو یا سه شغل دارند و اغلب مراقب برنامه‌های مراقبت از کودکان و خانه‌های سالمندان هستند. بنابراین، آنها کارها را ادامه می دهند. ما از نگاه کردن به سطوح استرسی که آنها تحت آن بودند چیزهای زیادی یاد گرفتیم.

بنابراین، می دانید، چگونه یک نفر اهمیت کار آنها را تشخیص می دهد؟ قدردانی بخش واقعاً مهمی از مراقبت از خود است. نه تنها به خاطر عقب نشینی خودم و فکر کردن به چیزهایی که سپاسگزارم، بلکه برای ابراز قدردانی از دیگران. من فکر می کنم که آن چیزها اساسی است.

بسیاری از مردم در کار تنفس و تمرکز حواس متخصص هستند، و من از آنها چیزهای زیادی در مورد نحوه اعمال آن برای خود و افرادی که با آنها کار می کنند یاد گرفتم. اما فکر می کنم در سطح بالاتری هم اتفاق می افتد. و من فکر می‌کنم که ما واقعاً در آغاز آن هستیم، اما سازمان‌ها، برنامه‌ها و دولت‌های ایالتی چگونه درباره سیاست‌ها و عملکردها فکر می‌کنند. یکی از بزرگترین چیزها این است که خانواده ها برای مراقبت از سایر اعضای خانواده به مرخصی نیاز دارند. بنابراین، با فکر کردن از طریق آن چیزها، سیاست ها و اقدامات عادلانه چیست؟

کوئینتون اسکیو (26:27)

و این منطقی است. و بنابراین چگونه عوامل فرهنگی بر نحوه درک و پرداختن به سلامت روان در جوامع تأثیر می گذارد؟ یا خدمات چگونه ارائه می شود؟ من می دانم که سلامت روان برای همه است. همه ما ممکن است چیزی متفاوت از من تجربه کنیم، مرد آفریقایی آمریکایی بودن و اینجا در مریلند، یا برخی از اعضای جامعه ما که ممکن است انگلیسی زبان اول نباشد. آیا تفاوت های زیادی در نحوه ارائه یا ارائه خدمات می بینید؟

کی کانرز، MSW، LCSW-C (26:56)

من متاسفانه. تحقیقات زیادی در مورد نگرانی های برابری برای جوامع رنگین پوست وجود دارد. و من فکر می کنم که این نیز به دلایل خوبی است. رنگین پوستان نگران روابط با موسسات و نهادهایی هستند که ماموریت آن کمک به آنهاست.

در گذشته، مردم تبعیض یا نژادپرستی را تجربه کرده اند. بنابراین فکر می‌کنم برخی از حرکت‌های مثبت، و می‌توانم بگویم چند سیاست خوب در مریلند اتفاق می‌افتد:

• جنبه سلامت رفتاری برای برنامه‌های بازیابی، پشتیبانی همتا به همتا افزایش یافته است و اعضای واقعاً ارزشمند آن تیم‌ها هستند. و اکنون حتی راه‌هایی وجود دارد، فکر می‌کنم، همین بهار امسال، راه‌هایی را برای پرداخت صورت‌حساب برای آن خدمات باز می‌کند. بنابراین این یک تشخیص واقعی است که ارائه دهندگان همتا به همتا جزء لاینفک آن خط خدمات هستند.

• دیگری ادغام مراقبت های بهداشتی رفتاری مراقبتی در مراقبت های اولیه مختلف و سایر تنظیمات پزشکی است. و من فکر می کنم ما احتمالاً در چند سال آینده شاهد حرکتی در آن خواهیم بود. برخی از سیاست ها در این زمینه در حال بررسی است.

• درک اینکه چگونه سلامت روان اساسی است. ما موانعی در سیاست داشته‌ایم که ساختن و حمایت از کسی را در آن برنامه‌ها سخت کرده است. بنابراین، یک نقطه افتخار خاص برای تیم ما این است که ما واقعاً از نزدیک با مریلند مدیکید و اداره سلامت رفتاری و شبکه خانواده مریلند برای حمایت از کدهای پیشرفته از مدل HealthySteps کار کردیم. این بدان معنی است که می تواند گسترش یابد، پایدار بماند و دسترسی بسیار بیشتری در سراسر ایالت داشته باشد. بنابراین ما در حال حاضر تنها دو مورد را داریم. و من فکر می‌کنم به خاطر آن کد، هفت باز دیگر داریم.

کوئینتون آسکی (28:48_

همانطور که ما در حال اتمام هستیم، مردم مریلندی که علاقه مند به حمایت از کار شما هستند چگونه می توانند درباره برنامه ها و فرصت های آموزشی که ارائه می دهید بیشتر بیاموزند؟

کی کانرز، MSW، LCSW-C (28:58)

اگر آنها در مورد درخواست خدمات برای سلامت روان کودکان نگرانی دارند، می توانند به من ایمیل بزنند، و من به آنها کمک خواهم کرد تا با هم ارتباط برقرار کنند. ما بسیاری از این کارها را برای همکارانمان انجام می دهیم. ما در اینجا در دانشگاه مریلند برنامه های زیادی داریم که می تواند به افراد کمک کند به خدمات متصل شوند.

اگر خدمات ما نیست، ما با سایر افراد سلامت روان در سراسر ایالت همکاری می کنیم. پس این یکی است.

از نظر سطح جامعه، این واقعاً به ایده یافتن فرصت‌های بیشتر و بیشتر برای کار با مجریان یا شرکای جامعه بازمی‌گردد. ما از نزدیک با مشارکتی جوامع پر رونق که الیزا کوپر با سایر اعضای جامعه رهبری می کند. بنابراین فکر می‌کنم هر چه بیشتر بتوانیم در برنامه‌های اجتماعی ادغام شویم، زیرا آنها درهای خود را به روی ما باز می‌کنند. ما می‌توانیم از طریق آنها گام برداریم و در ارائه منابع یا خدمات شریک خوبی باشیم، با هم کمک‌های مالی بنویسیم تا خدمات را به جامعه ارائه کنیم، و جامعه آنها را رهبری کند. من فکر می‌کنم که او موج بعدی کار مهم در مراقبت از تروما است. بنابراین ایمیل من است kconnors@som.umaryland.edu

کوئینتون اسکیو (30:23)

متشکرم. و بنابراین، در پایان، آیا چیز دیگری وجود دارد؟ ما به شما حرف آخر را می زنیم. آیا چیز دیگری وجود دارد که بخواهید به اشتراک بگذارید یا فقط برای ما بدانیم که ما به کار خود در منطقه او ادامه می دهیم؟

کی کانرز، MSW، LCSW-C (30:32)

فکر می‌کنم با قدردانی از مشارکت فزاینده با 211 و تشکر از تلاش‌های آسیب‌دیده، از جمله کمیسیون آگاه تروما و چیزهایی که در حال آشکار شدن هستند، از سوی افرادی که همکاری می‌کنند و به اندازه کافی شجاع هستند تا در مورد موضوعی صحبت کنند که زمانی تابو بود، به پایان خواهم رسید: خدمات بهداشت روانی و آسیب ها.

چیزی که ما از خانواده ها می دانیم این است که اگرچه صحبت در مورد آسیب ها سخت است، اما آنها می خواهند بتوانند در مورد آن صحبت کنند و منابع و حمایت های اطراف آن را دریافت کنند. ما شروع به ساخت آن پل ها می کنیم.

کوئینتون اسکیو (31:14)

متشکرم. ما از مشارکت قدردانی می کنیم. قدردانی کلمه درستی است و من مشتاقانه منتظر ادامه همکاری با شما هستم. با تشکر از شما برای پیوستن به ما.

---

با تشکر از همکاران ما در رسانه دیجیتال اژدها، در کالج جامعه هوارد