قسمت 20: چگونه هماهنگی مراقبت 211 نتایج سلامت رفتاری را در مریلند بهبود می بخشد

در این قسمت از «211 چیست؟»، کوئینتون اسکیو با فاوور آخیدنور، دکتری صحبت می‌کند. و Esi Abercrombie با برنامه 211 Care Coordination. آنها در مورد اینکه چگونه هماهنگ کننده های مراقبت به بهبود نتایج سلامت رفتاری برای بیماران در بخش اورژانس بیمارستان ها کمک می کنند، بحث می کنند.

نمایش یادداشت ها

• 01:54 درباره کارکنان هماهنگی مراقبت
• 2:32 هماهنگی مراقبت 211 چیست؟
• 3:14 چگونه شروع شد
• 4:06 تجربه هماهنگی مراقبت
• 5:07 واجد شرایط بودن برای برنامه
• 5:5 زمینه های کلیدی رشد - شبکه بیمارستان 211، مشاوره موردی و برنامه کارآموزی
• 8:46 ارجاع ها چگونه کار می کنند
• 9:27 چالش با مراقبت هماهنگ
• 11:33 حریم خصوصی بیمار
• 13:23 تاثیر 211 مراقبت هماهنگی
• 14:37 اطلاع رسانی و آموزش
• 18:10 تشدید پرونده ها

رونوشت

(01:26) کوینتون اسکیو، رئیس و مدیر عامل شبکه اطلاعات مریلند

صبح بخیر و به "211 چیست؟" خوش آمدید. پادکست نام من Quinton Askew، رئیس و مدیر عامل شبکه اطلاعات مریلند، 211 مریلند است. و امروز صبح به کارکنان و مهمانان فوق‌العاده‌مان ملحق شده‌ام: فاور آخیدنور، دکترا، که مدیر برنامه برای هماهنگی مراقبت 211 و ایسی ابرکرومبی، که دستیار برنامه ما و همچنین هماهنگ‌کننده مراقبت است.

درباره کارکنان هماهنگی مراقبت

ما امروز از شنیدن برنامه Care Coordination هیجان‌زده هستیم. بنابراین، قبل از شروع، می توانید کمی در مورد نقش خود در برنامه و آنچه انجام می دهید بگویید؟ ایسی، من با تو شروع می کنم.

(2:06) Esi Abercrombie، دستیار برنامه / 211 Care Coordinator

سلام، اسم من اسی ابرکرومبی است. من دستیار برنامه هماهنگی مراقبت برای 211 مریلند هستم. من همچنین به عنوان یک هماهنگ کننده مراقبت فعالیت می کنم. بنابراین، من مستقیماً با بیمارستان ها و بیماران کار می کنم.

هماهنگی مراقبت 211 چیست؟

کوئینتون اسکیو (2:32)

متشکرم. بنابراین، هماهنگی مراقبت 211 چیست؟

فیوور آخیدنور، دکتری، مدیر برنامه (2:41)

این 211 هماهنگی مراقبت برنامه برنامه ای است که برای بخش های اورژانس، فقط بخش های اورژانس در مریلند در نظر گرفته شده است. این برنامه ای است که بیشتر برای بیمارانی است که در ED هستند. آنها بیش از حد در بخش های ED ماندند. و افرادی که دارند مصرف مواد, سلامت روانو همچنین نیازهای سلامت رفتاری. بنابراین، منظور این است که وقتی شما در بخش اورژانس هستید، فرض کنید آنها دو یا سه روز می مانند. اکثر اوقات 48 ساعت می مانند. بیمارستان به ما ارجاع می دهد و کاری که ما انجام می دهیم این است که آنها را به منابعی متصل می کنیم که برای بیمار مفید خواهد بود.

چگونه شروع شد

کوئینتون آسکی (03:14)

این برنامه چگونه شروع شد؟ چه نیازی به آن بود؟ و چرا شروع به انجام آن کردیم؟

فاور آخیدنور، دکتری. (03:21)

این برنامه در ژوئن (2022) آغاز شد. این برنامه توسط وزارت بهداشت مریلند، اداره بهداشت رفتار. آنها به 211 مریلند رسیدند، شبکه اطلاع رسانی مریلند و گفت: "ما بیماران زیادی در اورژانس داریم که به کمک نیاز دارند. آیا شبکه اطلاعات مریلند شما می‌تواند مراقبت‌ها را برای کمک به این بیمار هماهنگ کند؟»

در ژوئن (2022) با یک برنامه سرپایی آغاز شد. از برنامه سرپایی نیاز دیدیم و آن را به برنامه بستری رساندیم. در حال حاضر، برنامه سرپایی و برنامه بستری را داریم.

برنامه سرپایی توسط شبکه اطلاعات مریلند 211 اجرا می شود. ما داریم شپرد پرت به عنوان فروشنده ای که در بخش بستری برنامه به ما کمک می کند.

کوئینتون اسکیو (04:06)

این یک رابطه عالی با وزارت بهداشت مریلند، اداره بهداشت رفتاری است.

تجربه هماهنگ کننده مراقبت

و بنابراین Esi، برای هماهنگ کننده های مراقبت، برخی از پیشینه های هماهنگ کننده های مراقبت چیست؟ و وقتی شخصی به یکی از هماهنگ کننده های مراقبت دسترسی پیدا می کند یا با او صحبت می کند، تجربه چگونه است؟

Esi Abercrombie، دستیار برنامه / 211 Care Coordinator (4:24)

اکثر هماهنگ کننده های مراقبت ما در زمینه های زیر سابقه دارند:

• سلامت رفتاری
• خدمات انسانی
• کار اجتماعی

به طور معمول، تجربه زمانی که شخصی در حال ارتباط با یک هماهنگ کننده مراقبت است - اگر ما با یک بیمار ارتباط برقرار می کنیم، دوست داریم با او پیگیری کنیم تا مطمئن شویم که هنوز به منابع مورد نیاز خود علاقه مند هستند. ما منابعی را پیدا می کنیم که برای برنامه و مکان بیمار مناسب است. سپس، پس از رزرو وقت، با آنها پیگیری می کنیم تا مطمئن شویم که منابع مورد نیاز خود را دریافت کرده اند و در قرار ملاقات حضور داشته اند. بنابراین، این یک رابطه شخصی بسیار عملی است که ما سعی می کنیم با بیماران و منابعی که آنها را به آنها متصل می کنیم حفظ کنیم.

کوئینتون اسکیو (5:07)

داشتن افراد همدل و بدون قضاوت که خدمات ارائه می دهند کمک می کند.

واجد شرایط بودن برای برنامه

دکتر آخیدنور، شما کمی در مورد واجد شرایط بودن و افرادی که برای سلامت روان در اورژانس هستند صحبت کنید. آیا نوع دیگری از شرایط واجد شرایط بودن وجود دارد؟ یا چگونه مردم به برنامه متصل می شوند؟ چگونه یک نفر ارجاع می شود؟

فاور آخیدنور، دکتری. (5:27)

آنها از طریق بیمارستان ارجاع داده می شوند. یک بیمار نمی تواند وارد شود و بگوید: "هی، من می خواهم با هماهنگی مراقبت ارتباط برقرار کنم." باید بری اورژانس

این برنامه 24/7 کار می کند. ما 211 داریم، 4 را فشار دهید.

چیزی که من می خواهم روشن کنم این است که حتی اگر برای سلامت روان، مصرف مواد و سلامت رفتاری است، ما افراد خاصی هم نداریم که بگویند، "خب، چون این یا آن هستید، نمی توانید بیایید. به برنامه این برای همه جنسیت ها و همچنین برای تمام سنین در نظر گرفته شده است. محدوده سنی ندارد. هر کسی می تواند به برنامه ارجاع داده شود.

زمینه های کلیدی رشد

کوئینتون آسکی (5:59)

شما به همکاری با شپرد پرت اشاره کردید که از بخش بستری این برنامه نیز پشتیبانی می کند. ما می دانیم که برنامه، همانطور که شما اشاره کردید، بیش از یک سال است که وجود دارد. نه فقط بستری و سرپایی، بلکه روابط شما با بسیاری از مؤسسات بهداشتی نیز به طور تصاعدی رشد کرده است. آیا می توانید به طور خلاصه در مورد آن برنامه های کلیدی یا رشدی که در سال گذشته اتفاق افتاده است صحبت کنید؟

شبکه بیمارستانی 211

فاور آخیدنور، دکتری. (6:21)

کاملا. یکی از بزرگ ترین ها برای من شبکه بیمارستان 211 است که ماهی یک بار با هم ملاقات می کنیم. این بدان معناست که تمام بیمارستان‌های مریلند، بخش‌های اورژانس با تیم 211، مقامات بهداشت رفتاری ایالتی و محلی ملاقات می‌کنند. همه استان ها هر ماه یک بار با ما ملاقات می کنند. ما بهترین عملکرد را در رابطه با هماهنگی مراقبت مورد بحث قرار می دهیم. بهترین شیوه ها، خط مشی و ارتباط.

ما یک بار در ماه ملاقات می کنیم. ما در مورد اینکه چگونه می توانیم برنامه را بهبود بخشیم و همچنین چگونه می توانیم به کارکنان بیمارستان و همچنین بیماران کمک کنیم صحبت می کنیم.

مشاوره موردی

یکی دیگر از موارد بسیار جالب، مشاوره پرونده است. ما به بیمارستان ها این فرصت را می دهیم که حداقل یک بار در ماه با ما ملاقات کنند، به موجب آن موارد، موارد پیچیده را بررسی می کنیم که به موجب آن بیمارستان نمی تواند به آن موارد رسیدگی کند. آنها با ما ملاقات می کنند، ما یک مشاوره پرونده انجام می دهیم، در مورد پرونده ها صحبت می کنیم و به آنها کمک می کنیم تا پرونده را تنظیم کنند. گاهی اوقات، پرونده می تواند چالش برانگیز باشد. و این چیزی است که ما دولت را درگیر می کنیم. ما پرونده را به دولت تشدید می کنیم و دولت وارد می شود و کمک می کند.

بنابراین، مشاوره موردی بحث بزرگی است که گسترش یافته و وارد برنامه شده است.

دوره های کارآموزی

ما همچنین یک برنامه کارآموزی. برنامه هماهنگی مراقبت ما اکنون به کارآموزی یک مددکار اجتماعی یا هر کسی که برنامه خدمات انسانی دارد گسترش یافته است. همانطور که ما صحبت می کنیم، ما سه کارآموز داریم که با ما کارآموزی می کنند، و می بینیم که افراد بیشتری را به برنامه جذب می کند. بنابراین، ما با بیمارستان، مقامات بهداشت رفتاری محلی و دولت ارتباط داریم. ما با موسساتی مانند دانشگاه ها و دانشجویان نیز ارتباط داریم.

کوئینتون اسکیو (7:55)

این یک نوع تلاش مشترک بزرگ است، به ویژه با بیمارستان ها. من مطمئن هستم که آنها در مورد آن هیجان زده شده اند. برخی از داستان‌های موفقیت یا چیزهای بزرگی که از بیمارستان‌ها شنیده‌اید با نحوه همکاری و گرد هم آوردن همه چیست؟

فاور آخیدنور، دکتری. (8:09)

یکی از موارد مهم این است که وقتی ما مشاوره موردی را انجام می دهیم. برخی از نیازهای پیچیده بیماران آنها در مشاوره موردی برطرف شده است. ما می توانیم بیماران را با منابع بهداشت رفتاری محلی قرار دهیم.

یکی دیگر از این برنامه ها، برنامه هماهنگی مراقبت است که بیش از سلامت روان و افراد مصرف کننده مواد مرتبط است. ما تا آنجا پیش می رویم که به مردم کمک می کنیم و منابع را به آنها اختصاص می دهیم مسکونی. برخی از این بیمارانی که به بیمارستان می آیند جایی برای اقامت ندارند. و اینجاست که 211، می دانید، به غیر از برنامه هماهنگی مراقبت، ما موارد دیگری نیز داریم منابع در 211 که ما بیماران را نیز با آنها ارتباط می دهیم. آنها از این موضوع بسیار راضی هستند. ما قادر خواهیم بود آنها را به منابع متصل کنیم. این برای آنها بزرگ است.

نحوه کار ارجاع ها

کوئینتون آسکی (8:46)

این شکاف را از بین می برد. ما کمی در مورد فناوری و اینکه چگونه از این ابتکار حمایت می کند صحبت کردیم. آیا می توانید به طور خلاصه در مورد نحوه استفاده شما از فناوری و نحوه کار آن با هماهنگ کننده های مراقبت صحبت کنید؟

ایسی ابرکرومبی (8:59)

کاملا. سیستم ارجاع ما کاملا آنلاین است. ما از پایگاه داده ای به نام iCarol استفاده می کنیم. از طریق آن، ما می توانیم:

• ارجاع دریافت کنید
• تشدید موارد
• با بیمارستان های ایالتی صحبت کنید تا موارد به روز ارائه شود

علاوه بر این، ما کاملا مجازی هستیم، به این معنی که بیشتر ارتباطات و ارتباطاتی که با ایالت، مقامات محلی بهداشت رفتاری و سایر بیمارستان‌ها ایجاد می‌کنیم کاملاً آنلاین هستند.

کوئینتون آسکی (9:27)

من فکر می‌کنم یکی از مزایای برنامه این است که با مشارکت مردمی با ما، می‌توانیم همه را در یک پلتفرم قرار دهیم، به یک زبان صحبت کنند و این روند مشارکتی، که به نظر من این کار را بسیار آسان‌تر می‌کند.

چالش ها با هماهنگی مراقبت

آیا همه شما هنگام ارائه هماهنگی مراقبت و شناسایی منابع با چالش هایی مواجه هستید؟ برخی از چالش‌ها هنگام تلاش برای اتصال مردم به خدمات چیست؟

ایسی ابرکرومبی (9:50)

منظورم این است که اساسا ما واسطه هستیم. بنابراین، ما با بیمارستان، دولت و بیمار کار می کنیم. گاهی متأسفانه، ما همیشه قادر به یافتن منابع نیستیم. در امکاناتی که ما با آنها شریک هستیم، بستر کافی وجود ندارد. بنابراین، ممکن است مجبور شویم آن را به دولت تشدید کنیم. و بله، پیدا کردن منابع گاهی اوقات می تواند برای چیزهایی که کاملاً خارج از کنترل ما هستند چالش برانگیز باشد.

کوئینتون اسکیو (10:18)

همانطور که شما گفتید، این یک اقدام عالی برای منابع کافی نیست. شما کمی در مورد مشارکت ها و برنامه ها صحبت کردید که یکی از آنها همکاری با دولت در مورد تشدید موارد و اداره بهداشت رفتاری محلی ما است. وقتی هماهنگ‌کننده‌های مراقبت این شکاف‌ها را پیدا می‌کنند و نمی‌توانند منابع را شناسایی کنند، رابطه شما با دولت و تشدید چگونه کار می‌کند؟ می توانید کمی در مورد آن و اداره بهداشت رفتاری محلی صحبت کنید؟ چگونه به حمایت از برخی از این شکاف ها کمک می کند؟

فاور آخیدنور، دکتری. (10:46)

صحبت در مورد شکاف ها - همانطور که ایسی گفت، یکی از بزرگ ترین مواردی که فکر می کنم اکثر هماهنگ کنندگان مراقبت نیز با آن مواجه هستند، این واقعیت است که ارتباطات می تواند بسیار طاقت فرسا باشد زیرا شما با این صحبت می کنید و با آن صحبت می کنید. و قبلاً، می دانید، بزرگ می شود، می دانید. این یکی از دلایلی است که ما شبکه بیمارستان 211 را توسعه دادیم، که به موجب آن می‌توانیم صحبت کنیم و منابعی را در درون خود به دست آوریم.

بزرگترین مشکل منابع این است که اگر دولت نتواند منابع را در اینجا تامین کند، کجا برویم؟ منابع را از کجا تهیه کنیم؟

بنابراین داشتن این ارتباط با شبکه بیمارستانی 211 راهی برای گفتن است، "اوه، شما ارتباط ندارید. بدون منابع اینجا. ما منابع داریم.» و این همان چیزی است که امروز در مورد آن بحث کردیم - باید بتوانیم آن حلقه را ببندیم. این شکاف، با داشتن آن ارتباط، صحبت کردن با یکدیگر و جستجوی منابع در درون خود، دشوار است، اما راهی برای انتقال برنامه به سطح بعدی است.

حریم خصوصی بیمار

کوئینتون اسکیو (11:33)

عالیه. کار با بیمارستان ها، ایالت، سایر برنامه ها و بیماران مستلزم حفاظت از اطلاعات افراد است. چگونه این نقش را در به اشتراک گذاری اطلاعات، حصول اطمینان از حفظ خصوصی اطلاعات و اطمینان از حفظ حریم خصوصی بیمار ایفا می کنید؟ بنابراین چه نوع اقداماتی برای اطمینان از آن انجام می شود؟

فاور آخیدنور، دکتری. (11:54)

اغلب اوقات، ما از ایمیل های رمزگذاری شده برای ارسال ایمیل به هر یک از ما استفاده می کنیم. من هماهنگ کننده های مراقبت و بیمارستان ها را تشویق می کنم که از سیستم iCarol استفاده کنند. بسیار محافظت شده و امن است. ما همچنین آموزش هایی را با بیمارستان انجام می دهیم که چگونه اطمینان حاصل کنیم که اطلاعات بیمار در همه جا وجود ندارد. ما باید اطلاعات بیمار را بسیار ایمن نگه داریم و آموزش می دهیم. ما آموزش هایی را برای هماهنگ کنندگان مراقبت برگزار می کنیم تا بفهمند چگونه اطلاعات بیمار را حفظ کنند.

کوئینتون اسکیو (12:20)

بخشی از برنامه همچنین دریافت رضایت بیمار قبل از ارائه خدمات است که به نظر من بخش بزرگی از آن است. همانطور که گفتید، Care Coordination به همه افراد، اعم از سالمندان، کودکان یا افراد دارای معلولیت خدمت می کند.

آیا بسته به برخی از نیازها، موانع خاصی وجود داشته است؟

فاور آخیدنور، دکتری. (12:49)

گاهی اوقات، ما موانع زبانی داریم. ما روشی برای صحبت با آنها از طریق خطوط زبان خود ایجاد کردیم. حتی با خطوط زبان، گاهی اوقات ممکن است دشوار باشد زیرا زمانی که با یک بیمار صحبت می کنیم و از زبان استفاده می کنیم، اکنون می خواهید منابعی را به او بدهید، ممکن است مرکز دیگر خط زبان را نداشته باشد یا نتواند به آن وصل شود. ما سعی می کنیم مطمئن شویم که آنها منابعی دارند که با خط زبان مرتبط است.

یک کودک می تواند سه ماهه باشد و مجبور باشد برای کودک سه ماهه منابعی پیدا کند - آنها واجد شرایط برخی برنامه ها نیستند زیرا شما نمی توانید این کودک سه ماهه را تشخیص دهید.

تأثیر هماهنگی مراقبت 211

کوئینتون اسکیو (13:23)

ما هر بیمارستانی را تشویق می کنیم که از آن استفاده کند.

چگونه می دانید که چه زمانی موفقیت وجود داشته است؟ به چه چیزهایی در گزارش خود نگاه می کنید تا بفهمید که در سال گذشته چقدر موثر بوده است؟

فاور آخیدنور، دکتری. (13:42)

ما از داده استفاده می کنیم، این یک داده بزرگ است. همانطور که می بینید، سابقه کار با بیماران سرپایی شروع شد و اکنون ما در حال انجام مشاوره پرونده دو ساعته، شبکه بیمارستانی 211 و روابطی هستیم که در چند ماه گذشته ایجاد کرده ایم. داشتن ارتباط با مقامات بهداشت رفتاری محلی و بیمارستان ها. بیمارستان ها روی هواپیما هستند. بسیاری از بیمارستان‌ها وارد عمل می‌شوند و می‌گویند که موفقیت به شما نمی‌گوید که برنامه به خوبی پیش می‌رود. و بنابراین شما می خواهید چیزی به آن اضافه کنید. برای من، این چیزی است که می بینم.

ایسی ابرکرومبی (14:09)

ما همچنین آن را نه تنها در پایگاه داده خارجی خود، که iCarol است، ردیابی می کنیم، بلکه آن را به صورت داخلی نیز ردیابی می کنیم، و مطمئن می شویم که بیماران ما منابع مورد نیاز خود را پس از قرار دادن یا زمانی که منابع سرپایی برای آنها پیدا کردیم، دریافت می کنند. ، ما آن را به عنوان موفق علامت گذاری می کنیم.

ما همچنین پیگیری می کنیم که آیا از طریق بیمارستان یا ایالت موفق بوده است. ما همیشه اطمینان می‌دهیم که در مسیر پیشرفت و سلامت روان بیمار خود هستیم.

کوئینتون آسکی (14:37)

شما همچنین در مورد فرآیند حلقه بسته با پیگیری صحبت کردید و اطمینان حاصل کرد که مردم خدمات مورد نیاز را دریافت می کنند.

اطلاع رسانی، آموزش و اطلاعات در مورد برنامه

مردم چگونه از برنامه مطلع می شوند؟ بیمارستان ها از کجا می دانند؟ اعضای جامعه چگونه می دانند؟ چگونه به مردم اطلاع دهیم که این برنامه فوق العاده 211 Care Coordination را برای بیمارستان ها در دسترس داریم؟

فاور آخیدنور، دکتری. (14:56)

ما یک هماهنگ کننده ارتباطی داریم که به بیمارستان ها می رسد. ما به اکثر بیمارستان ها برخی از بنرها، آگهی ها، تماس های تلفنی و ارسال ایمیل را می دهیم. من از بیمارستان ها بازدید می کنم تا بدانند برنامه ما در مورد چیست.

یکی از موارد مهم، پیگیری هایی است که ما انجام می دهیم. این به ما کمک کرده است تا برخی از ارتباطات را انجام دهیم. فرض کنید با یک بیمار تماس گرفتیم و یک بیمار گفت: "من می خواهم به این مرکز بروم و مرکز حتی از برنامه اطلاعی ندارد." بنابراین، با صحبت با مرکز در مورد برنامه، این مرکز به گسترش این خبر در بیمارستان نیز کمک می کند.

ایسی ابرکرومبی (15:33)

من می‌خواهم اضافه کنم که ما همچنین با بیمارستان‌های مختلف در سراسر ایالت ارتباط داریم تا بستر را بررسی کنیم تا ببینیم دقیقاً چه تعداد تخت برای بیماران در دسترس است. بنابراین این باعث می شود که بیمارستان ما را بشناسد و ما در حال پیگیری هستیم. ما مطمئن می شویم که می توانیم از شما برای منابع استفاده کنیم. و اگر نه، ما با مقامات بهداشت رفتاری محلی و همچنین ارسال نظرسنجی تماس گرفته‌ایم.

کوئینتون اسکیو (15:59)

از آنجایی که برای تمام مریلند است، نه حوزه‌های قضایی خاص، می‌خواهید بیمارستان‌ها درباره این برنامه چه چیزی بدانند؟

فاور آخیدنور، دکتری. (16:15)

من می‌خواهم بیمارستان‌ها بدانند که ما اینجا نیستیم تا برنامه‌ریزان ترخیص آنها را جایگزین کنیم یا شغل آنها را بگیریم. ما اینجا هستیم تا از آنها حمایت کنیم. ما می خواهیم آنها بدانند که تنها نیستند. ما از نزدیک با آنها کار می کنیم. و ما می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که آنها به آنچه در مورد منابع و هماهنگی مراقبت با سلامت رفتاری محلی و ایالت می خواهند، می رسند. ما همچنین از آنها می خواهیم مطمئن شوند که تنها نیستند.

من قبلاً از مردم می شنیدم که می گفتند، "اوه، این کاری است که برنامه ریزان ترخیص ما انجام می دهند و این یک خدمت تکراری است. ما افرادی را در کشتی داریم که همه این کارها را انجام خواهند داد.» بله، ما این را می دانیم. اما ما اینجا نیستیم که کار برنامه ریز ترخیص را انجام دهیم. ما اینجا هستیم تا از آنها حمایت کنیم. و این یک مورد بزرگ است. من می خواهم آنها بدانند که ما آماده حمایت از آنها هستیم.

کوئینتون اسکیو (16:55)

ما اینجا هستیم تا همکاری کنیم.

فاور آخیدنور، دکتری.

آره.

کوئینتون اسکیو

بنابراین، با برخی از ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، می‌دانم که تماس‌های زیادی با شما در بازدید از بیمارستان‌ها و برقراری ارتباط وجود دارد. آیا مکان های دیگری وجود دارد که افراد بتوانند اطلاعاتی را در آنجا به دست آورند؟

ایسی ابرکرومبی (17:12)

می توانند بروند 211md.org/carecoordination برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد برنامه ما ما مشاوره های موردی هم داریم. ما نه تنها به سلامت رفتاری محلی می‌رسیم، بلکه با آنها جلساتی برگزار می‌کنیم تا آنها بتوانند بیشتر در مورد آنچه ما انجام می‌دهیم و ما می‌توانیم در مورد کارهایی که انجام می‌دهند بیشتر درک کنیم.

جلسه 211 Hospital Network که ما هر ماه برگزار می کنیم همچنین به آنها اجازه می دهد تا بیشتر در مورد آنچه 211 مریلند انجام می دهد درک کنند. و ما می توانیم آنها را به سایر ارائه دهندگان مراقبت نیز متصل کنیم.

نحوه ارجاع بیماران

صحبت از وب سایت شد، ما یک فیلم آموزشی در مورد نحوه ارجاع داریم. و اینکه برنامه در مورد چیست.

کوئینتون اسکیو (17:51)

بنابراین، وب سایت یک فروشگاه یک مرحله ای است. شما می توانید بروید و یک نفر را معرفی کنید، می توانید آموزش ببینید، می توانید همه چیز را در مورد برنامه پیدا کنید. بنابراین، هر چیزی که نیاز دارید بدانید، می توانید به صفحه وب بروید.

ایسی ابرکرومبی (18:03)

می توانند بروند 211md.org/carecoordination و هر چیزی را که نیاز دارند پیدا کنند.

تشدید پرونده ها

کوئینتون اسکیو (18:10)

بنابراین، قبل از اینکه بخواهیم ببندیم، فقط دو سوال دیگر. شما اشاره کردید که همکاری با دولت، فرصتی برای تشدید پرونده وجود دارد، اگر ما قادر به حمایت از آن نباشیم. بنابراین، این به چه معناست؟ و این مشارکت با دولت چگونه کار می کند؟

فاور آخیدنور، دکتری. (18:24)

وقتی بیمارستان ها برای ما ارجاع می دهند، ما روی پرونده کار می کنیم و سعی می کنیم منابع را پیدا کنیم. این بدان معناست که ما نمی توانیم منابعی را پیدا کنیم، یا زمانی که یک سازمان دولتی درگیر است، پرونده تشدید می شود. در این صورت، پرونده به طور خودکار باید تشدید شود. وقتی قضیه را تشدید می‌کنیم، دولت پرونده را برمی‌دارد، به آن نگاه می‌کند و به ما منابع می‌دهد، و همچنین خوشحال می‌شود که ما را در مسیر راهنمایی راهنمایی کند و بگوید: «هی، ما این منبع را نداریم، اما شما می تواند از این استفاده کند می توانید از آن استفاده کنید.» آنها منابع و ارتباطاتی را به ما می دهند تا به ما در همکاری با بیمارستان کمک کنند.

و از طریق iCarol انجام می شود. اینطور نیست که با تماس و اینها موارد را تشدید کنیم. همه چیز از طریق سیستم انجام می شود. ما تشدید می‌شویم و آنها پس از پرونده پیگیری می‌کنند.

دولت با منابعی که نیاز داریم به ما کمک کرده است. ما اکنون پیگیری می کنیم و به بیمارستان می رسیم و می گوییم: «هی، ما این پرونده را تشدید کرده ایم. این پرونده در این مرحله تشدید شده است. این بیمار قرار است در مرکز XYZ قرار گیرد.

وقتی بیمار قرار می گیرد، ما فقط به همین جا ختم نمی کنیم. ما با بیمار پیگیری می کنیم و اطمینان حاصل می کنیم که بیمار از قرار دادن خوشش می آید. شما فقط بیماران را در جایی قرار نمی دهید که نمی خواهند باشند. ما می خواهیم آنها را در جایی که می خواهند قرار دهیم. بنابراین، ما از آنها می‌پرسیم: "آیا شما با این مکان مشکلی ندارید؟" اگر بگویند بله، به ما انگشت شست می دهند و می گویند: "بله، ما این مکان را دوست داریم." سپس، ما باید به حالت برگردیم تا زمانی که خوب برویم. و اینگونه موارد را تشدید می کنیم. پرونده ها بسته به مورد، پیچیدگی آن و اگر نتوانید منابع ارجاع دریافت کنید تشدید می شوند.

کوئینتون اسکیو (19:48)

بسیار خوب است که می شنویم بیمار بخشی از این روند است. بنابراین، همانطور که در حال اتمام هستیم، آیا چیز دیگری وجود دارد که شما دو نفر بخواهید به اشتراک بگذارید یا به مردم اطلاع دهید که این برنامه چقدر عالی است و همه باید چگونه از آن استفاده کنند؟

فاور آخیدنور، دکتری. (20:02)

من می خواهم اضافه کنم که برنامه منحصر به فرد است. این برنامه مانند هر برنامه دیگری در ایالت نیست. ما در تمام ایالت های آمریکا 211 داریم. حدس بزن چی شده؟ مریلند دارای 211 و برنامه هماهنگی مراقبت است. بسیار منحصر به فرد است. در 211 برنامه دیگر آن را ندارید. بنابراین، لطفا از برنامه ما استفاده کنید. بسیار منحصر به فرد است. ما اینجا هستیم تا همکاری و حمایت کنیم و به شما اطلاع دهیم که اینجا هستیم تا بمانیم.

کوئینتون آسکی (20:25)

این یک راه عالی برای پایان دادن است. از شرکای ما با وزارت بهداشت مریلند، اداره بهداشت رفتاری، برخی دیگر از شرکای ما با اداره‌های بهداشت رفتاری محلی و سایر مناطق تشکر می‌کنیم. از اینکه به ما پیوستید، از شما ممنونم.

---

با تشکر از همکاران ما در رسانه دیجیتال اژدها، در کالج جامعه هوارد